Attacked from within? The edge of the organization is no longer in the same form as it once was. We now have to look ahead and figure out how to deal with the flow of company data and how that protection flows from one organization to another. And THAT is what will define the edge.
Tag: security
Card is geblokkeerd
Uit voorzorg, u pinde daar
App-loze tijd komt
dit was een paar maanden geleden een eerste idee: Ik ga niet graag met de bus, zeker niet in de spits, want ik voel, ruik en ervaar mensen tegen me aan. Ik ben gesteld op mijn eigen zijn, mijn privacy, iets waar een ander niet ongevraagd tegenaan moet leunen. Dat geldt ook voor mijn wie-ik-ben: je hoeft niet alles van me te weten.Dat vind ik ook zo pijnlijk aan Facebook en Hyves: ik weet meer van anderen dan me liefs is en vaak is de timing zo slecht: ik wist eerder dat mijn nicht van d’r vent af was dan haar eigen vader. Ouderwets als ik ben, bel ik mijn veel oudere broer en zijn teleurstelling sloeg om in een incestueuze verdachtmaking: of ik misschien iets met die scheiding van doen had…. Ik stelde me de vraag voor een klant van me: Hoe ga je binnen een zorgorganisatie om met privacy van mensen voor wie je beroepshalve verantwoordelijk bent en die vaak kwetsbaar zijn? Mijn broer heeft geen Faceboek, gelukkig maar, ik kan het me voorstellen: “mijn stemming is matig, omdat mijn dochter haar vent verlaat voor mijn broer: jullie mogen reageren…”
… en dit gebeurt er echt: “foutje, sorry”
Bij protesten in Iran sterft een jonge student. Haar naam en gezicht lijken een beetje op die van een docente met een Facebook account. En op dat Facebook account staat haar zeer beschaafde portretfoto. Zonder de naam te verifiëren wordt deze docente aangezien voor de overleden studente en binnen luttele uren staat haar foto op internationale websites en binnen enkele dagen prijkte haar foto op t-shirts en posters; haar gezicht werd het gezicht van het protest. Tevergeefs probeerde de docente haar foto te laten verwijderen. Als “gezicht van het protest” werd ze bedreigd. Nu woont ze in Duitsland, neda-soltani-is-still-alive, ver weg van haar universitaire carriere waar ze jaren voor had geknokt.
Mijn vrouw gelooft alles wat er geschreven staat. Zelf heb ik daar moeite mee. Ik vind, dat een verhaal niet waar hoeft te zijn, als het maar spannend is, of romantisch of, nou ja, in ieder geval pakkend is. Binnen mijn werk kom ik wel eens de vraag naar een second opinion tegen: kortom ik ben niet de enige die de waarheid van een verhaal, diagnose of e-mail direct in twijfel trekt. Des te leuker was de mail, die ik van mijn vrouw kreeg, althans leek te krijgen. Ze vroeg me mijn rekeningnummer en wachtwoord voor Internetbankieren naar een bepaald adres te sturen. Die stuur ik natuurlijk niet, zoals ze ook niet op de hoogte is van mij bankpincode. Ik begrijp nu dat je iedere mail goed moet lezen en niet zo maar informatie hoeft te geven. “Phishing” heet dat, het was ook op het Journaal: informatie “vissen” door je voor te doen als iemand anders. Normaal geef je die informatie niet en waarom dan wel als het een geschreven bericht of vraag is. Mijn vrouw was geschokt toen ik haar de mail liet lezen: zij had de mail niet geschreven en dat is waar.