beter beslissen...waarom niet?
Dertig jaar geleden leek dit de oplossing:
Waaro zoude w nie d laatst lette va el woor weglate? Zoal u zie geef dez besparin gee noemenswaardig moeilijkhede b he leze. D grafisch onderafdelin va d FN geef i haa jaarversla d volgend cijfer: Jaarlijk worde i Nederlan twe miljar gulde gespendeer aa papie, ink e zetkoste. D gemiddeld lengt va ee Nederland woor i vij letter. D weglatin va d laatst lette geef du allee i Nederlan ee besparin va vierhonder miljoe gulde pe jaa. Lees verder
dit was een paar maanden geleden een eerste idee: Ik ga niet graag met de bus, zeker niet in de spits, want ik voel, ruik en ervaar mensen tegen me aan. Ik ben gesteld op mijn eigen zijn, mijn privacy, iets waar een ander niet ongevraagd tegenaan moet leunen. Dat geldt ook voor mijn wie-ik-ben: je hoeft niet alles van me te weten.Dat vind ik ook zo pijnlijk aan Facebook en Hyves: ik weet meer van anderen dan me liefs is en vaak is de timing zo slecht: ik wist eerder dat mijn nicht van d’r vent af was dan haar eigen vader. Ouderwets als ik ben, bel ik mijn veel oudere broer en zijn teleurstelling sloeg om in een incestueuze verdachtmaking: of ik misschien iets met die scheiding van doen had…. Ik stelde me de vraag voor een klant van me: Hoe ga je binnen een zorgorganisatie om met privacy van mensen voor wie je beroepshalve verantwoordelijk bent en die vaak kwetsbaar zijn? Mijn broer heeft geen Faceboek, gelukkig maar, ik kan het me voorstellen: “mijn stemming is matig, omdat mijn dochter haar vent verlaat voor mijn broer: jullie mogen reageren…”
… en dit gebeurt er echt: “foutje, sorry”
Bij protesten in Iran sterft een jonge student. Haar naam en gezicht lijken een beetje op die van een docente met een Facebook account. En op dat Facebook account staat haar zeer beschaafde portretfoto. Zonder de naam te verifiëren wordt deze docente aangezien voor de overleden studente en binnen luttele uren staat haar foto op internationale websites en binnen enkele dagen prijkte haar foto op t-shirts en posters; haar gezicht werd het gezicht van het protest. Tevergeefs probeerde de docente haar foto te laten verwijderen. Als “gezicht van het protest” werd ze bedreigd. Nu woont ze in Duitsland, neda-soltani-is-still-alive, ver weg van haar universitaire carriere waar ze jaren voor had geknokt.
Dagelijks rijd ik tegen de file in, dat is het voordeel van wonen in de enige stad van Nederland en werken in Gorinchem. Ik denk vaak aan een oud-collega van ons, die de omgekeerde weg rijd. In de krant stond, dat ze nu toch echt eindelijk iets gaan doen aan het fileleed op de A15, verbreding en matrixen, zoals wij stedelingen, dat al jaren kennen. De eerlijkheid gebiedt te schrijven, dat ik snel vergeet hoe die verbredingen tot stand kwamen: verbreding van een snelweg betekent werk aan de weg, versmalde rijstroken, risicovol proppen op een wegdek, waar jaren niets aan is gedaan “omdat we toch gaan verbreden”. En dat vaak maanden lang. Als ik heel laat uit Gorinchem vertrek, zie ik ze beginnen, de wegwerkers. Ja, dat is wat anders dan mijn eigen tuinpaadje betegelen: snelle omleidingen opstellen terwijl moeders de vrouw de kids in bed stopt? Zou het ook zo zijn met ICT, je weet eigenlijk nooit, wie er achter nachtelijk onderhoud schuil gaat.
Mijn vrouw gelooft alles wat er geschreven staat. Zelf heb ik daar moeite mee. Ik vind, dat een verhaal niet waar hoeft te zijn, als het maar spannend is, of romantisch of, nou ja, in ieder geval pakkend is. Binnen mijn werk kom ik wel eens de vraag naar een second opinion tegen: kortom ik ben niet de enige die de waarheid van een verhaal, diagnose of e-mail direct in twijfel trekt. Des te leuker was de mail, die ik van mijn vrouw kreeg, althans leek te krijgen. Ze vroeg me mijn rekeningnummer en wachtwoord voor Internetbankieren naar een bepaald adres te sturen. Die stuur ik natuurlijk niet, zoals ze ook niet op de hoogte is van mij bankpincode. Ik begrijp nu dat je iedere mail goed moet lezen en niet zo maar informatie hoeft te geven. “Phishing” heet dat, het was ook op het Journaal: informatie “vissen” door je voor te doen als iemand anders. Normaal geef je die informatie niet en waarom dan wel als het een geschreven bericht of vraag is. Mijn vrouw was geschokt toen ik haar de mail liet lezen: zij had de mail niet geschreven en dat is waar.
1) Bespreek Cloud als één ding.
Verhelder waar je over spreekt: SaaS, PaaS of IaaS en maak duidelijk of je een public of private cloud implementatie op het oog hebt.
2) Aannemen dat Cloud altijd Public Cloud betekent.
Cloud computing is een stijl en geen locatie: de sleutel voor het begrip is, dat een applicatie wordt beheerd door een provider en niet door de organisaties, die gebruik maken van die dienst. Lees verder
Waar een Tibetaanse vlag goed voor is
Bij aankomst in ons appartement was de vlag prominent aanwezig. Ons uitzicht over het meer werd doorsneden door die vlag, die ruim boven het dak van een van de lagergelegen huizen uitstak. De optocht naar het strandbad liep langs dat huis en zo kon ik me meerdere keren verdiepen in de constructie, die dit stukje bonte stof dag en nacht in de lucht hield. Laat één ding heel duidelijk zijn: die vlag hing er niet door een vlaag van eenmalige verstandsverbijstering of door een plotseling ingegeven impuls om iets te doen, de vlag was het topje van een weloverwogen en goed geconstrueerde opstelling. Midden vóór het terras van het bovenmodale huis is een soort aluminium zeilmast opgesteld met een soort ruit van staalkabels, zodat het topje van de mast onwrikbaar zijn lijn naar boven hield. Ergens in de ruit waren Lees verder
Deze vakantie hebben we een pretpark bezocht. We waren vroeg aangekomen en konden zonder lange wachtrijen genieten van de verplichte nummers: een achtbaan, een kinderachtbaan, een waterachtbaan en een lange glijbaan. In het park had een ziektekostenverzekering tentjes staan met opgaven en spelletjes. Eenmaal buiten bleek ook het Rode Kruis drie allemachtig grote tenten naast de ingang te hebben opgesteld. Een drukte van jewelste rond bloed-geven. Het leek me een beetje een rare combinatie,achtbaan en bloed geven, maar ach, het is vakantie en dan is ‘zich verwonderen’ een deel van het dagelijkse menu.
Vannacht voor het eerst deze zomer door een mug te grazen genomen. ik wist dat hij of zij er was en ben toch op de bank blijven liggen. Uitgeput heb ik geen poging ondernomen om het beestje uit te schakelen. Bloedbank. Een familielid had ik ’s avonds nog rustig en dus behendig het leven ontnomen. Komende avond zal ik kijken of de boosaard is gegroeid door het nuttigen van mijn bloed.
© 2025 waarheen?
Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑
